قوانین طلایی ارتباط همسران

فنون برقراری ارتباط صحیح (ارتباطات کلامی)

بسیاری از بگو مگوها و مشاجرات خانوادگی ناشی از درست صحبت نکردن و عدم توانایی در رساندن مفهوم و منظور افراد است.

در این مقاله به بررسی 5 قانون ارتباطی اشاره خواهیم کرد:

برای کاستن از این مشاجرات متخصصین آموزش‌های مهارت‌های ارتباطی، تدابیری برای برقراری ارتباط مناسب تدوین کرده‌اند که به خلاصه‌ای از آنها اشاره می کنیم:

قانون ارتباطی 1:

به جای «تو و شما» جملات خود را با من شروع کنید. وقتی از فاعل من استفاده می کنید مسئولیت احساستان را می پذیرید و احتمال اینکه همسرتان به حرف شما اهـمـیت بدهد بیشـترمی شود و لذا بهتر است بگوئید : « من عصبانی هستم » ، « من به شما افتخار میکنم»

قانون ارتباطی 2:

تا جایی که امکان دارد از کلمات "همیشه و هرگز" استفاده نکنید. مثل اینکه می‌گویید: "هیچ‌وقت دست به سیاه و سفید نمی‌زنی" واژه‌های "هرگز و همیشه" بیش از اندازه قدرتمند هستند و بی‌آنکه لازم باشد طرف مقابل را خشمگین می‌سازند، از این گذشته بسیار ضعیف هستند، زیرا به راحتی می‌توان در مقام تکذیب آن حرف زد، البته مردم وقتی از این کلمات استفاده می‌کنند، می‌خواهند بگویند از این موضوع به شدت ناراحت هستند و بیشتر قصد تاکید دارند و می‌خواهند مطمئن شوند که طرف مقابلشان متوجه موضوع شده است. ولی نمی‌دانند کسی که فقط دو سه بار اشتباهی را مرتکب شده است چقدر از این موضوع ناراحت می شود.

قانون ارتباطی 3:

رشته‌ کلام همسرتان را پاره نکنید. در هنگام صحبت کردن بگذارید همسرتان حرفش را کاملا بزند. زمانی‌که صحبتش را قطع می‌کنید وی را عصبانی می‌کنید و به او این احساس را می‌دهید که کسی به حرف شما گوش نمی‌کند و برای آن ارزشی قائل نیست. از آنجائیکه اجازه نداده‌اید جمله‌اش تمام شود، ممکن است نتیجه‌گیری شتاب زده و غیر واقعی بکنید.

ممکن است هر چقدر تلاش کنید نتوانید این رفتار خود را کنترل نمائید در این شرایط بهتر است بگویید "نوبت صحبت به من هم بده زیرا به نظر می‌رسد حرف‌های غیر منصفانه می‌زنی ولی خوب ادامه بده" و یا اینکه بگویید :"می‌دانم نباید صحبت را قطع کنم ولی می‌خواهم بدانی غیر منصفانه قضاوت می‌کنی" در این شرایط گوینده به اندازه ی کافی اعتراض خود را بیان می‌کند و احساس خود را نیز مطرح می‌سازد و در موقعیتی قرار می‌گیرد که بتواند پایان سخن همسرش را بشنود. در عین حال اعتراض به اندازه ی کافی کوتاه است و طرف مقابل را عصبانی نمی‌کند و می‌تواند به حرف زدن ادامه دهد.

قانون ارتباطی 4:

حرف همسرتان را به زبان خود خلاصه کنید "دانیل بی‌وایل"، یکی از متخصصین مهارت‌های ارتباطی می‌گوید وقتی همسرتان سعی دارد احساسش را با شما در میان بگذارد سعی کنید سخن او را با عبارات خود خلاصه کنید تا بدانید منظور او را فهمیده‌اید و بعد از او سوال کنید آیا درست می‌گویم. در این شرایط هر دو به حرف‌های یکدیگر گوش فرا میدهند.

قانون خلاصه کردن مبتنی بر یک فراست مهم است و تلاشی است تا طرفین ازدواج وقتی حرف‌های یکدیگر را خلاصه نمی‌کنند آن را بفهمند. سعی کنیم از این قانون سود ببریم و بپذیریم که گوش دادن به حرف‌های همسر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

قانون ارتباطی 5:

از ذهن خوانی پرهیز کنید. ذهن خوانی یکی از خطاهای ارتباطی است، یعنی شما برداشت‌های خود را به دیگران نسبت می‌دهید، تصور می‌کنید مردم چگونه فکر می‌کنند، چه احساسی دارند و چه می‌خواهند بکنند. ذهن خوانی می‌تواند کاملا تحریک کننده و خشم برانگیز باشد عباراتی از قبیل:

"تو می‌خواستی مرا مجازات کنی"
"تو دوستان مرا نمی‌پسندی"
"تو از مسئولیت فرار می‌کنی"
"می‌خواستی کاری بکنی که من احساس گناه بکنم"
عباراتی از این قبیل می‌تواند مانع گفتگوی منطقی شود. اشخاص دوست ندارند که دیگران درباره احساسات و علائق آنها به حدس و گمان متوسل شوند، به خصوص حدس اشتباه آنها را به شدت ناراحت می‌کند و این اتفاقی است که اغلب روی می‌دهد. ذهن خوانی ممکن است یک بیان ناقص باشد که از آن برای پی بردن به همه ی مطالب استفاده کنید. توجه داشته باشید که گاه "ذهن خوانی" مبین ترس شماست که به شکل اظهار نظر درباره ی احساسات و انگیزه‌های دیگران متجلی می شود.

1)زوج های موفق خواسته ها و انتظارات خود را به صراحت می گوید . زوج های موفق قبل از ازدواج توقعاتی که از یکدیگر دارند مطرح می کنند ؛ اگر توافق اساسی با هم ندارند( برای مثال مرد فرزند می خواد ولی خانم مخالف است )می توانند به شروع یا خاتمه ازدواج به طور جدی فکر کنند . بعد از ازدواج , زوج های موفق به طور منظم در مورد توقعات و انتظاراتشان با هم صحبت می کنند و اگر اختلافی پیش امد , ان را به زمان دیگری موکول می کنند تا همدیگر را درک کنند و به توافق برسند.

2) زوج های موفق فردیت خود را حفظ می کنند . بعد از ازدواج استقلال زوج ها کم می شود اگر افراد فرزند داشته باشند روز به روز وابستگی بیشتر می شود و گاهی افراد احساس خستگی می کنند . زوج های موفق می دانند حتی اگر به هم علاقه داشته باشند ؛ گاهی احساس خستگی می کنند . انان یکدیگر را تشویق می کنند تا همیشه «ما» نباشند و زمانی هم برای «خود» داشته باشند و به کارهای مورد علاقه خود بپردازند . بدین ترتیب فردیت خود را حفظ می کند و زندگی ؛ شاداب می شود.

3) زوج های موفق یکدیگر را مرکز توجه قرار می دهند . انان همدیگر را دست کم نمی گیرند و همیشه به فکر خوشبختی همسر خود و خانواده هستند . معمولا افراد چند سال پس از ازدواج مانند سال های اول به هم توجه نمی کنند . ولی زوج های موفق ؛ کارهای کوچک نظیر اولویت قرار دادن نیازها و کارهای همسر و کارهای بزرگ نظیر احترام و گوش کردن به حرف های هم را مدنظر قرار می هند . ازدواج دریای تغییرات است . شما اغلب فراموش می کنید همسرتان مهم است و به او توجه نمی کنید . در عوض به کار ؛ سرگرمی و دوستان اهمیت می دهید ولی زوج های موفق همدیگر را مرکز توجه قرار می دهند .

4) زوج های موفق روش های حل اختلاف را می اموزند . «جان گاتمن » روانشناس که 20 سال زندگی زوج ها را مطالعه کرده , عامل اصلی موفقیت یا شکست ازدواج را توانایی , یا عدم توانایی حل اختلاف می داند . حتی اگر همسرتان و شما کاملا با هم یکی باشید . گاهی با نظر هم موافق نیستید و این مخالفت باعث ناراحتی می شود . نباید به اعتیاد , خشونت و ... رو بیاورید اگر خواسته شما و همسرتان با هم فرق دارد باید ان را حل کنید . زوج های موفق با هم صحبت می کنند حتی اگر احساس بدی نسبت به هم دارند . انان درمورد اختلافات و مخالفت ها با هم مذاکره می کنند تا به نتیجه عادلانه برسند . انان از یکدیگر حمایت می کنند و غر نمی زنند . انان می پذیرند در مواردی عشق , برتر از پیروزی است .

5) زوج های موفق با هم رشد می کنند . مسلما فردی که امروز با او ازدواج می کنید ؛ 10 سال اینده متفاوت خواهد بود . شما هر دو تغییر می کنید . به ویژه در شرایط سخت زندگی مانند از دست دادن والدین , زوج های موفق می دانند که یکی یا هر دو در طول زندگی تغییر می کنند و قواعد عوض می شود ، پس لازم است تغییر کنید تا بتوانید روابط در حال تغییر را عوض کنید .

6) زوج های موفق برای حفظ روابط می کوشند . زوج های موفق به طور منظم وضعیت زندگی خود را بررسی کرده و با هم صحبت می کنند تا از شادی و رضایت هر دو از زندگی مشترک مطمین شوند . اگر یکی , یا هر دو شما از زندگی مشترک ناراضی هستید ؛ مشکلتان را حل کنید .

7) از مراجعه به مشاوره خجالت نکشید . زوج های موفق قبل از مراجعه به مشاور , سند طلاق را امضا نمی کنند . انان می کوشند که مشکلات را در اولین فرصت حل کنند .                      

1 خودتان را جای همسرتان بگذارید:

وسط داد و بیداد هایی که می کنید، یک لحظه خودتان را جای همسرتان بگذارید و سعی کنید تا جایی که می توانید مشکلاتش، استرس هایی که دارد و احساسات فعلی اش را درک کنید. 

2 باورهای غیر واقع بینانه را تغییر دهید:

«یک دعوا یعنی خراب کردن هر چی تا حالا ساخته ایم»، «همسرم باید همیشه مرا بفهمد چون همسرم است دیگر!»، «همسرم هیچ وقت خودش را عوض نمی کند»، «نیازهای همسرم، زمین تا آسمان با نیازهای من فرق می کند» و...  این باورها ممکن است با قیافه ای حق به جانب ته ذهن شما نشسته باشند.

کاری نداریم که کی و ازکجا آمده اند توی ذهن شما؛ ولی حاصلش این است که اگر تغییرشان ندهید، به قول لازاروس «این فکر های سمی می تواند شما را دیوانه کند» واقعیت این است که «همیشه و در همه ی روابط زناشویی، اختلاف هایی پیش می آید»، «همسران نمی توانند همیشه ذهن طرف مقابلشان را بخوانند»، «همه تا حدی تغییرپذیرند» و «افرادی که دو طرف یک رابطه طولانی مدت قرار می گیرند، معمولا نیاز های مشابه هم دارند».

3 دعوا را به شخصیت همسرتان ربط ندهید:

اگر بعد از دعوا فکر کنید که دعوا به این خاطر بوده که همسرتان اصولا خودخواه است، دیگر جایی برای صلح نمی ماند. شخصیت دعوایی ممکن است وجود داشته باشد اما غالبا رفتار همسران موقع دعوا تحت تاثیر موقعیت است. اگر بیشتر تامل کنید می بینید که «همسرتان همیشه این طور عمل نمی کند» و «با اینکه رفتارش خوب نبوده اما می دانید که به شما علاقه مند است».

4 دعوا را به قسمت های عمیق رابطه نکشانید:

 اگر همیشه توی دعوایتان به اصطلاح  «رو» دعوا کنید، در «عمق» همیشه یک وفاداری همیشگی پنهان وجود خواهد داشت. دعوایتان را به این جاها ربط ندهید.

5 احساسات تان را با صراحت بیان کنید:

 به جای اینکه بگویید «حس سینما رفتن داری؟»، بگویید «دوست دارم برم سینما». به جای اینکه از جملات «تو من را... »، از جملات «من احساس می کنم...» استفاده کنید.. 

6 درباره همسرتان کلی گویی نکنید:

اینکه بگویید «تو آدم بی ملاحظه ای هستی» چیزی را عوض نمی کند. دقیقا به همسرتان بگویید که چه چیزی باید در رفتارش تغییر کند.

 7جایگزین بگذارید:

 اینکه داد و بیداد کنید که از رنگ های صورتی  و قهوه ای و آبی و زرشکی برای پرده خانه خوشتان نمی آید، چیزی را درست نمی کند؛ به جای اینها البته اگر رنگی باقی مانده بود بگویید از کدام رنگ خوشتان می آید.

8 خوب گوش کنید:

 بله، خوب گوش نمی دهید! به قول قدما با گوش دل حرف های طرف مقابل را نمی شنوید. تا همسرتان حرف می زند در مقابلش توی ذهنتان یک جمله آماده می کنید. اینکه نشد گوش دادن! فیدبک بدهید ببینید اصلا آن جوری که شما  فهمیده اید، همسرتان حرف زده است یا نه.

9 ببخشید: 

بعضی وقت ها واقعا همسرتان مقصر بوده و اشتباه کرده است. شما بهتر است در این مواقع، لذت توفیق اجباری بخشش را بچشید.

10 تمرین «روزهای صمیمانه» را انجام دهید:

 شاید به نظرتان خنده دار باشد اما گاهی چاره ای جز این نمی ماند که یک تمرین مکانیکی انجام دهید. می توانید یک تعداد روز متوالی را مشخص کنید و در این روزها توافق کنید که هر روز حداقل 5 مورد از فهرست کارهایی که همسرتان می خواهد را انجام دهید.

البته او هم باید متقابلا کارهایی که شما می خواهید را انجام دهد. این کارها اول باید امری باشند؛ یعنی طرف را از کاری نهی نکنند، دوم باید عملیاتی باشند؛ سوم آن قدر کوچک باشند که بتوان هر روز انجامشان داد و چهارم مربوط به دعوای اخیر نباشند. باور کنید این تمرین ها معجزه می کند. امتحانش ضرر که نداره ، داره ؟؟